Dagboek 5
Dagboek
Dagboek 5
Nu werd het tijd om op zoek te gaan naar een poly katertje. Maar eerst moest de kattenren af zijn. Gino is hard aan het werk gegaan en voordat ik het wist stond de kattenren er. Wat ben ik hier blij mee. Via een kattenluikje kunnen ze in de kattenren waar ze lekker kunnen klimmen en ravotten. Zo kunnen ze naar buiten wanneer ze zin hebben.
Ook moest ik zorgen dat ik een kamer vrij had voor mijn stud. Want we zitten niet te wachten op ongewenste zwangerschap. De zwangerschap moet je toch plannen en de poes moet natuurlijk oud genoeg zijn om zwanger te mogen worden.
Linda was zelf ook op zoek naar een poly vrouwtje en Maranda had haar in contact gebracht met Michele. Vervolgens heeft ze Michele gevraagd of zij ook een poly mannetje voor mij beschikbaar had en bij voorkeur van een andere bloedlijn dan Linda haar vrouwtje. En gelukkig had ze dus Macgyver voor mij!Hij is geboren op 28 februari 2007. Dat is nu typisch Linda, niet enkel voor haarzelf was ze op zoek gegaan, ook voor mij. Dat noem ik nu vriendschap. Ik kreeg er kriebels van in mijn buik. Het ging nu allemaal ineens zo snel, sneller dan ik had verwacht.
Ik had geen eens een PayPal account of een visa kaart. Voordat dat
allemaal in orde was had ik ondertussen al wel de aanvraag voor een
eerste betaling in de bus.
Toen raakte ik helemaal in paniek want ik had nog steeds mijn visa kaart niet. Koppijn kreeg ik ervan. Linda stelde voor om in mijn plaats te betalen, langs haar PayPal account te doen. Ik stortte vervolgens het verschuldigde bedrag op haar rekening. Zo zie je maar weer dat we elkaar goed kunnen vertrouwen. Gelukkig net op de valreep kreeg ik bericht van de bank dat mijn visa kaart was aangekomen.
Dit is Michele haar dochter met Macgyver
Wat was ik opgelucht. Het heeft nog een maand geduurd, dan was het eindelijk zover. We konden onze kindjes gaan afhalen op Schiphol. Zij Macy, zoals ze haar kitten ondertussen genoemd had, en ik Macgyver. Op zaterdag 15 september zijn we 's morgens om 4 uur opgestaan en om 5 uur vertrokken. En wat was ik moe zeg. Ik had bijna de hele nacht wakker gelegen van de spanning. Om half tien kwamen we in Nederland aan bij Linda. We hadden deze keer wel echt correct gereden dus geen bekeuring op de hals gehaald zoals de vorige keer. Want sommige regels in het verkeer zijn in Nederland weer anders dan in België. Een half uurtje later en de nodige tassen koffie binnen konden we vertrekken. Papier hier, papier daar, de nodige stempels en dan mochten we wachten op ons kitten. Gelukkig wist Linda overal de weg en hebben we niet hoeven zoeken. Het was voor ons wel een geruststelling dat de kittens samen konden reizen (wel in aparte kooien maar in ieder geval dicht bij elkaar). Mijn dank aan Michele voor deze mooie jongen en aan Linda voor haar bemiddeling in deze. Macgyver is een heerlijke knuffel en ligt graag op je schoot. Op maandag morgen werd hij volledig onderzocht bij de dierenarts en alles was in orde. Voluit heet hij Red Rivers Bobis Macgyver, en is de half broer van Rowdy van Cattery Red River Bobis. Hij heeft hele mooie spots, schattige grote voetjes en een zacht en intelligent karakter. Hij volgt me overal door het huis net als Megan. We moeten er dikwijls om lachen als ze weer eens zitten te wachten op ons beneden aan te trap. Vroeger was het alleen Pukkie die ongeduldig zat te wachten op haar snoepje voor het slapen gaan. Nu is het Pukkie, Megan en Macgyver.
Toen raakte ik helemaal in paniek want ik had nog steeds mijn visa kaart niet. Koppijn kreeg ik ervan. Linda stelde voor om in mijn plaats te betalen, langs haar PayPal account te doen. Ik stortte vervolgens het verschuldigde bedrag op haar rekening. Zo zie je maar weer dat we elkaar goed kunnen vertrouwen. Gelukkig net op de valreep kreeg ik bericht van de bank dat mijn visa kaart was aangekomen.
Dit is Michele haar dochter met Macgyver
Wat was ik opgelucht. Het heeft nog een maand geduurd, dan was het eindelijk zover. We konden onze kindjes gaan afhalen op Schiphol. Zij Macy, zoals ze haar kitten ondertussen genoemd had, en ik Macgyver. Op zaterdag 15 september zijn we 's morgens om 4 uur opgestaan en om 5 uur vertrokken. En wat was ik moe zeg. Ik had bijna de hele nacht wakker gelegen van de spanning. Om half tien kwamen we in Nederland aan bij Linda. We hadden deze keer wel echt correct gereden dus geen bekeuring op de hals gehaald zoals de vorige keer. Want sommige regels in het verkeer zijn in Nederland weer anders dan in België. Een half uurtje later en de nodige tassen koffie binnen konden we vertrekken. Papier hier, papier daar, de nodige stempels en dan mochten we wachten op ons kitten. Gelukkig wist Linda overal de weg en hebben we niet hoeven zoeken. Het was voor ons wel een geruststelling dat de kittens samen konden reizen (wel in aparte kooien maar in ieder geval dicht bij elkaar). Mijn dank aan Michele voor deze mooie jongen en aan Linda voor haar bemiddeling in deze. Macgyver is een heerlijke knuffel en ligt graag op je schoot. Op maandag morgen werd hij volledig onderzocht bij de dierenarts en alles was in orde. Voluit heet hij Red Rivers Bobis Macgyver, en is de half broer van Rowdy van Cattery Red River Bobis. Hij heeft hele mooie spots, schattige grote voetjes en een zacht en intelligent karakter. Hij volgt me overal door het huis net als Megan. We moeten er dikwijls om lachen als ze weer eens zitten te wachten op ons beneden aan te trap. Vroeger was het alleen Pukkie die ongeduldig zat te wachten op haar snoepje voor het slapen gaan. Nu is het Pukkie, Megan en Macgyver.
 Is hij geen schatje? |  |